Bicicleta!

Zondag mijn mountainbike opgehaald bij Steffi's ouders in Rosas. We hadden m daar neergezet toen we met de motortrailer half augustus alvast wat grote spullen brachten. Ik had uit NL wegbanden, een slot en click-on spatborden meegenomen om m helemaal city-proof te maken. Dus na wat sleutelwerk heb ik mijn nieuwe vervoermiddel klaar. Blijft over een tweetal problemen: 1) we wonen op de 4de en hebben geen lift en 2) we hebben heeeeeel weinig plek. Probleem 2 heb ik getackled door bij Bauhaus wat katrollen en een touw te scoren. De bicicleta hangt nu fijn aan het hoge plafond (zie foto). Dat sjouwen op en af de trap went nog niet echt maar als ik eenmaal door het verkeer zoef is het toch wel erg cool. Natuurlijk was er maandag en dinsdag meteen slecht weer voorspeld en ben ik dus nog even met de metro gegaan maar sinds woensdag scheur ik op de bike door het stadsverkeer. Het is ongeveer een half uur deur tot deur maar in de 22-27 graden die het hier nu nog is is dat wel erg lekker. Vooral de terugweg want die is bijna alleen maar bergaf!

Regen in Barcelona

Het zag er maandagochtend al dreigend uit. En rond het middaguur begon het dan ook behoorlijk los te komen. Dikke druppels. Toen ik om 18.20 de campus verliet was het net even droog en kon ik zonder nat te worden naar de metro lopen. Toen de metro echter op Placa Catalunya aankwam regende het pijpestelen. En dat zijn de Spanjaarden niet gewend. Gevolg is dat het hele metrostation vol staat met mensen. Gelukkig geen chagerijnige bedoening want de straatmuziekanten zijn ook het metrostation ingespoeld dus er spelen verschillende bandjes (ja door elkaar heen ja) en mensen staan gezellig een beetje onderling te keuvelen, wachten tot het droog wordt. Ook alle zwervers en bedelaars (en dat zijn er hier nogal wat) zijn het metrostation in gevlucht. Dus terwijl het zwart ziet van de mensen en de bandjes een oorverdovende herrie produceren, liggen er in een hoekje wat mensen in vodden te slapen. Het geheel is wel een grappig gezicht.

Maar als rechtgeaarde Hollander laat je je natuurlijk niet tegenhouden door wat regen. Het is immers maar water en dat zijn we doorgaans gewoon de baas. Dus ik loop stug naar huis. De trottoirs zijn glad want er ligt overal een paar millimeter grijze drap, waarschijnlijk straatvuil dat uit en tussen de straatstenen vandaan komt. Het is een graad of 25 en de regen zelf is ook handwarm dus echt koud heb ik het niet. Wel nat. Thuis gekomen dus strippen en droge kleren aan. Het was de eerste echte regen sinds 1 augustus hoorde ik. Aan die frequentie kan ik wel wennen.

Moeder-aller-verhuizingen geslaagd!

Afgelopen weekend was het dan zover: het monster-verhuisweekend. Al bijna twee maanden staat het strakke schema op de planning te prijken en iedere keer als ik ernaar kijk krijg ik het toch wat benauwd. In a nutshell: donderdagavond 10/9 vlieg ik naar NL, vrijdag inpakken, zaterdagochtend vroeg naar Barcelona rijden, 's avonds alles uitladen, zondagochtend weer naar 0031 rijden en zondagavond dan weer naar Barcelona vliegen. 3500km vliegen, 3500 autorijden en alles in- en uitpakken in 72 uur. Deze vrijdag is een feestdag in Barcelona, voorlopig mijn laatste lange weekend, dus het moet ook echt gebeuren. Wat zal ik zeggen? Zo gezegd, zo gedaan:

Donderdag het laatste uurtje accounting & financial reporting geskipt en om 17.30u de klas uit richting huis, tas omwisselen en dan richting vliegveld. Om 21.30u opgestegen. Ondertussen heeft mijn zwager Marc een grote bestelbus bij mijn ouders afgeleverd van het bedrijf van Stefanie's broer (Thomas). Hij is vervolgens weer met de auto van mijn ouders terug naar Duitsland gereden. Toen ik om 23.30u op Schiphol landde had Paul de Audi netjes op kort parkeren gezet dus ik kon zo instappen en voor de laatste keer naar W'werf rijden. De katten waren de enige bewoners die nog in ons huis woonden maar ze hadden alles heel gelaten. Meteen slapen want het worden drukke dagen.

Vrijdagochtend om 10.30u staat Pa voor de deur met de bestelbus. We proppen alles erin. De bus zit dan ongeveer half vol. Het is echter een grote bus dus dat betekent een doos of 40 en wat spullen van onhandige afmetingen. De rest van onze bezittingen hadden we de afgelopen weken al in de opslag gedaan. Pa is vervolgens om een uur of 15.00 weer met de bus naar Voorschoten gereden. Ook vrijdag lege flessen weggebracht en de Audi klaar gemaakt om de katten in de kofferbak naar Barcelona te vervoeren. Dat betekent: alles in plastic ingepakt, drink en voerbak aan boord, kattebak etc. 's Avonds nog de buren gedag zeggen. Dat duurde natuurlijk wat langer dan verwacht dus al met al lag ik om een uur of twaalf in bed. De wekker op 2.30u.

Kon niet slapen. De klok de laatste minuten tot 2.30u zien wegtikken en dan de volgende pagina van het draaiboek. Katten vangen en in de kofferbak (ja het is een station, ze hebben dus gewoon ramen, airco etc) stoppen. De laatste dingen (iMac, internetrouter, beddegoed etc) in de auto gooien en om 3.15u koers richting Barcelona. Ondertussen vertrekt vanuit Voorschoten de bestelbus met onze spullen, Pa, en mijn broers Jaap en Thijs.

Iets voorbij Brussel treffen we elkaar en ruil ik wat van mijn bagage tegen Thijs. Met twee bestuurders per voertuig rijden we verder richting het zuiden. Ik wil het voor de katten zo kort mogelijk houden dus de rook- en plaspauzes schieten er een beetje bij in. Strak om 18.15u staan we in Barcelona voor de deur. Exact 15 uur, precies conform planning. Katten uitladen en auto parkeren. Dan nog de bus... Die zat met ongeveer een uur afstand achter ons.

In Barcelona aangekomen wordt Jaap binnen vijf minuten gerold. Welkom! Alles weg, rijbewijs, bankpassen etc. Vloeken en bellen met Interpolis maar daarna moeten we toch weer verder. Alles moet naar de vierde verdieping, zonder lift. Wat een verschrikking. Bij de laatste tien dozen moet ik na iedere doos even een minuutje met mijn hoofd tussen mijn knieen om weer normaal te kunnen zien. Het helpt niet echt dat ik een griepje heb opgelopen en al de hele dag lichte koorts heb. Maar goed, we moeten verder. En we gáán verder en om 22.00u is de wagen leeg en wij kletsnat gezweet en behoorlijk gesloopt. Ter afsluiting wat pintjes gedronken en tappas gegeten in de H3 (tent hier vlakbij) en om een uur of 1 het mandje in. Niet lang want de wekker staat voor Thijs en mij alweer op 2.30u. Pa en Jaap slapen lekker uit tot 6 uur.

Wel geslapen maar niet echt uitgerust staan we anderhalf uur later dus weer op. Halen de auto uit de parkeergarage en zetten koers richting Schiphol. Mijn vliegtuig vertrekt om 18.35u, 15 uur rijden, dus het zou fijn zijn als alles een beetje meezit. Maar soms zit het ook echt mee en zo komen we net na 17.00 uur op zondagavond weer terug op Schiphol. Ik draag daar de auto weer over aan Paul en kan aan de laatste etappe beginnen. Mis nog bijna het vliegtuig omdat ik te laat de gatewijziging opmerk maar het gaat op het nippertje goed (de meneer aan de slurf maakte de deur nog een keertje open, unicum). Om 21.15u ben ik weer terug in ons huis in Barcelona waar Stefanie inmiddels de dozen wat over de kamers heeft verdeeld zodat we ook weer normaal kunnen adem halen. Douchen en naar bed want maandagochtend om 9u moet ik weer fris zijn voor college. Ik slaap een gat in mijn bed.

Leesvoer!

Vandaag mijn leesvoer gekregen (zie foto). Financial Accounting & Reporting, 1300 pagina's Business Law, hartstikke boeiend allemaal!

Weer aan de bes

Vrijdag de eerste echte les gehad, Project Management Fundamentals. Niets nieuws gehoord ten opzichte van de verschillende project management cursussen die ik gedaan heb en de project management colleges tijdens mij HEAO. Wel was dit de eerste keer dat ik het iemand zo duidelijk en simpel hoorde uitleggen. De kerel in kwestie is overigens door de wol geverfd, in het dagelijks leven werkt hij bij HP waar hij project manager is voor de divisie waar ze grote plotters ontwikkelen (die is nl in de buurt van Barcelona gevestigd).

Vrijdagavond naar de telefoonwinkel om telefoons voor Stefanie en mij te halen. Ik was net een beetje afgekickt maar ben nu toch weer aan de blackberry, soort van standaard in de klas (>90%). BB heeft een messaging systeem (PIN) waarmee BB-gebruikers onderling gratis kunnen chatten. Na wat gepruts nu ook voor elkaar gekregen dat het ding wireless en automatisch synct met iCal, Plaxo en Google Calendar.

In het weekend even terug in NL voor een vrijgezellenfeest. Maar daar zal ik verder niets over loslaten...

Maandagochtend de eerste les Economics en 's middags meeting met mijn projectteam. Dat was wel een bijzondere ervaring. De mensen in mijn groep zijn erg verschillend. Niet alleen vwb achtergrond maar ook vwb stijl van leren en samenwerken. Daar zijn we vooraf op getest. De groepen zijn zo samengesteld dat het maximaal conflict oplevert. Dus maximaal leren.

Schoolreisje

Dinsdag om 8u vertrekt de bus van de campus om ons naar een conferentieoord te brengen waar we ons bezig zullen houden met Career Services en teambuilding. Maar als ik goed naar het programma kijk lees ik tussen de regels door dat het eigenlijk in de eerste plaats gaat om het opbouwen van sociale contacten met je medestudenten. Ontbijt en luch van 1,5 uur elk, "freetime" van 17-21. Prima natuurlijk, we moeten de rest van het jaar wel met elkaar door een deur en het netwerk dat je tijdens de studie opbouwt is misschien wel de grootste asset die je eraan overhoudt.

Na een paar uur CV-training eindigt de dinsdag met een nachtlijke competitie waarbij studenten in groepen met een marketingactie moeten komen gebaseerd op zang/dans waarin "ESADE" voor moet komen. Echt wat voor mij... Ik tref het met mijn groepsgenoten en we winnen de eerste prijs zonder al teveel van onze waardigheid te verliezen. Levert een mooie ESADE-sweater op. Als de bar om klokslag 1 uur sluit moet ik constateren dat dat toch het eerste is dat hier ook echt on schedule plaatsvindt. De rest van de aanvangstijden wordt toch een beetje met het bekende pak Spaanse zeezout genomen. We tukken op het conferentieoord en als ik op mijn kamer kom ligt mijn Japanse roomie al te ronken.

Woensdag het coolste teambuilding event ever gedaan. 20 groepen van negen studenten. Iedere groep moet een voertuig maken waarmee een race wordt gereden. Soort "scrap heap challenge" meets "te land ter zee en in de lucht". Iedere groep krijgt 3700 euro monopoliegeld en 45m de tijd om een ontwerp te maken, spullen te kopen en het ding in elkaar te schroeven. Ik had in mijn groepje vier spaanstalige heren met een engineering achtergrond en 2 Indiers met een technische inslag dus dat trof. Van steigerpijpen, tieribs etc een kar in elkaar geschroeft. Vervolgens bij 37 graden de benen uit je lijf rennen op een stoffig parcours om de kar plus dappere coureur naar de finish te sleuren. Helaas voor ons worden we tweede van onze pool en mogen we niet naar de finale. Wel erg veel schik gehad! Vervolgens weer 1,5 uur lunchen en terug naar de stad om nog een paar uur presentaties aan te horen. Om 19.00u was ik weer thuis. De Spaanse postbode had inmiddels een pakje van Apple afgeleverd dus ik heb vanavond de sneeuwpoes op de mac gezet.

De eerste dag

Nou de spits is eraf. Maandag om acht uur richting Placa Catalunya gelopen en daar de metro gepakt richting Reina Elisenda. Vanaf daar tien minuten lopen naar de campus, totaal daarmee 35m onderweg als alles aansluit.

De hele maandag werd gevuld met ceremoniele zaken, presentaties en toespraken. Aardig was de presentatie die men gemaakt had waarbij iedere student in 1 seconde voorbij kwam op een slide met wat opvallende wetenswaardigheden. Hierbij was niet alleen gebruik gemaakt van de info die de student zelf had aangeleverd maar ook van Facebook en andere internetsites. Dat leverde wel wat leuke foto's op van mijn medestudenten. Gelukkig kennen ze hier Hyves blijkbaar niet... Kern van het verhaal was dat we ons moeten beseffen dat we vanaf maandag een uithangbord van de school zijn, de reputatie en goede naam van ons afhangt en dat je voorzichtig moet zijn met wat je op internet zet over jezelf. Maar dat wisten wij natuurlijk al van ome Hirsch.

ESADE heeft dit jaar 70% meer inschrijvingen ontvangen dan vorig jaar en heeft 50% meer toelatingen uitgedeeld. ESADE MBA Class of 2011 bestaat nu uit 182 studenten (47 nationaliteiten, ik ben de enige NL-er) waarvan grofweg 120 het Engelstalige traject doorlopen. Klassen bestaan uit ca 60 man (dus totaal 3 klassen). Er zijn groepen van ca 15 man toegewezen aan een coach van LEAD (het leiderschapsontwikkelingsprogramma) en later deze week worden er werkgroepjes van 5-7 man geformeerd voor het maken van de cases. Alle studenten hebben een mooie laptoptas gekregen zodat we er nu allemaal dorky hetzelfde bijlopen en het een stuk makkelijker maken voor het boevengilde om te bepalen welke metroreiziger ze van de tas moeten ontdoen.

De hele week maak ik kennis met mijn klasgenoten in soms oppervlakkige en soms wat diepgaandere gesprekken die steevast beginnen met 1) hoe heet je? 2) waar kom je vandaan? en 3) wat deed je voordat je hierheen kwam?. Erg leuk die diversiteit in achtergronden. Er zijn mensen uit Libanon, Nepal en Peru. Fashion-designers, investment bankers (2 geloof ik, dat valt dus wel mee) en ondernemers. Alle contacten lopen via Facebook. Iets wat ik tot maandag helemaal gemist had was dat er al een Facebook-group bestond en dat de mensen die hier al wat langer zijn avond aan avond allerlei feestjes aflopen. Daarover gesproken, er zijn er een hoop die inderdaad een echt studentenleven leiden hier. Meer dan ik had gedacht...